پارگی مینیسک زانو آسیب شایعی است که مانند پارگی رباط صلیبی زانو اغلب در افراد فعال و ورزشکارانی که زیاد می دوند رخ می دهد.
منیسک یک تکه غضروف C شکل است که به عنوان ضربه گیر بین استخوان ران (فمور) و استخوان ساق پا (درشت نی) عمل می کند و به توزیع وزن و محافظت از مفصل زانو در حین حرکت کمک می کند.
پارگی مینیسک زانو می تواند در نتیجه حرکات چرخشی یا چرخشی ناگهانی یا در نتیجه ساییدگی و پارگی در طول زمان رخ دهد. علائم پارگی مینیسک می تواند شامل درد، تورم، سفتی و مشکل در حرکت زانو باشد.
درمان پارگی منیسک به شدت آسیب بستگی دارد. در برخی موارد، استراحت، یخ و فیزیوتراپی ممکن است برای کمک به بهبود آسیب کافی باشد. با این حال، پارگی شدیدتر ممکن است نیاز به مداخله جراحی داشته باشد.
اگر مشکوک به پارگی منیسک هستید، مهم است که برای تشخیص دقیق و برنامه درمانی مناسب به یک جراح زانو مراجعه کنید. آنها ممکن است آزمایش های تصویربرداری مانند MRI را برای تأیید تشخیص و تعیین شدت آسیب تجویز کنند.
علائم پارگی مینیسک زانو
علائم این آسیب بسته به شدت و محل پارگی می تواند متفاوت باشد. مهم ترین علائم عبارتند از :
درد: ممکن است درد در زانو احساس کنید، به خصوص زمانی که به آن فشار وارد می کنید یا آن را حرکت می دهید.
تورم: ممکن است متوجه تورم در اطراف مفصل زانو شوید که می‌تواند باعث سفت شدن و حرکت آن شود.
شنیده شدن صدا از زانو: ممکن است وقتی زانو را حرکت می دهید، صدایی بشنوید.
مشکل در صاف کردن یا خم کردن زانو: ممکن است به دلیل درد و سفتی، صاف کردن یا خم کردن کامل زانو برای شما مشکل باشد.
احساس قفل شدن زانو: ممکن است احساس کنید که زانو در موقعیت خاصی قفل شده است و نمی تواند آزادانه آن را حرکت دهد.
ضعف: ممکن است ضعف در زانو را تجربه کنید که ایستادن یا راه رفتن را دشوار کند.
دلایل و عوامل خطر
پارگی منیسک زانو می تواند در اثر آسیب ناگهانی یا تغییرات دژنراتیو در طول زمان ایجاد شود. برخی از علل شایع پارگی منیسک عبارتند از:
حرکات چرخشی یا چرخش ناگهانی: اگر زانو به شدت پیچ خورده یا بچرخد، مانند حین ورزش یا سایر فعالیت های بدنی، پارگی مینیسک ممکن است رخ دهد.
استرس مکرر: فشارهای مکرر روی مفصل زانو، مانند چمباتمه زدن، می تواند به تدریج منیسک را فرسوده و منجر به پارگی شود.
تغییرات مرتبط با افزایش سن: با افزایش سن، مینیسک شکننده تر و انعطاف پذیرتر می شود و بیشتر مستعد پارگی می‌شود.
چاقی: حمل وزن اضافی می تواند فشار مضاعفی به مفصل زانو وارد کند و خطر پارگی مینیسک را افزایش دهد.
آسیب های قبلی زانو: آسیب قبلی زانو، مانند پارگی یا شکستگی رباط، می تواند خطر پارگی مینیسک را افزایش دهد.
ژنتیک: برخی افراد ممکن است به دلیل عوامل ژنتیکی مستعد پارگی مینیسک باشند.
بیشتر بخوانید : جراحی تعویض مفصل زانو
درمان پارگی منیسک زانو
درمان پارگی مینیسک زانو به شدت آسیب و محل پارگی بستگی دارد. برخی از گزینه های درمانی عبارتند از:
استراحت و یخ: برای پارگی های جزئی، استراحت و یخ می تواند به کاهش تورم و درد در زانو کمک کند.
فیزیوتراپی: فیزیوتراپیست می تواند در انجام تمریناتی که می تواند به بهبود دامنه حرکتی و تقویت عضلات زانو کمک کند.
داروها: مسکن‌های بدون نسخه مانند ایبوپروفن می‌توانند به کاهش درد و تورم کمک کنند.
زانوبند: ممکن است از زانوبند برای حمایت از زانو و کاهش خطر آسیب بیشتر استفاده شود.
جراحی آرتروسکوپی: برای پارگی های شدیدتر، ممکن است جراحی برای ترمیم یا برداشتن بافت آسیب دیده لازم باشد.
انتخاب درمان بستگی به نوع پارگی، سن بیمار و سطح فعالیت او دارد. مهم است که برای تشخیص دقیق و برنامه درمانی مناسب به دنبال مراقبت های پزشکی از یک جراح ارتوپد باشید. در برخی موارد، ترکیبی از درمان‌ها ممکن است برای بهبودی کامل از پارگی منیسک زانو لازم باشد.
بیشتر بخوانید : جراحی پارگی رباط صلیبی زانو
جراحی پارگی مینیسک زانو
جراحی آرتروسکوپی یک روش جراحی رایج برای درمان پارگی منیسک زانو است. در طول این عمل، جراح برش‌های کوچکی در زانو ایجاد می‌کند و دوربین کوچکی به نام آرتروسکوپ و سایر ابزارهای جراحی را برای ترمیم یا برداشتن بافت آسیب‌دیده وارد می‌کند.
دو نوع روش اصلی جراحی برای پارگی منیسک وجود دارد:
ترمیم مینیسک: در این روش، جراح سعی می‌کند تا منیسک پاره شده را با دوختن دوباره به هم ترمیم کند. اگر پارگی در لبه بیرونی منیسک قرار داشته باشد، این گزینه ترجیح داده می شود که خون رسانی خوبی وجود دارد.
منیسککتومی: در این روش، جراح قسمت آسیب دیده منیسک را برمی دارد. این گزینه اگر پارگی در قسمت داخلی منیسک قرار داشته باشد که خون رسانی خوبی ندارد، ترجیح داده می شود.
تصمیم برای انجام عمل جراحی به عوامل متعددی مانند محل و شدت پارگی، سن بیمار و سطح فعالیت و اینکه آیا درمان های دیگر موثر بوده اند یا خیر بستگی دارد.
پس از جراحی، یک دوره توانبخشی، از جمله فیزیوتراپی، ممکن است برای کمک به بازیابی قدرت و انعطاف پذیری زانو ضروری باشد. بهبودی کامل بسته به نوع جراحی و وسعت آسیب ممکن است چندین ماه طول بکشد.